Osoby: gruby, chuda
AKT I
scena I
chuda: To może ja cię w szyję?
gruby: To może ja cię w czoło?
Fajnie? - Fajnie.
AKT I
scena II
chuda: Może byś chciał?
gruby: Raczej nie.
AKT I
scena III
chuda: Może byś chciał jednak?
gruby: Nie raczej.
AKT I
scena IV
chuda: To co? Chciałbyś?
gruby: Nie-e.
AKT II
scena I
chuda: Wciąż nie chcesz?
gruby: Może nawet mógłbym chcieć.
chuda: To będziesz?
gruby: To będę.
AKT II
scena II
chuda: Bo dobrze byłoby, gdybyś wiedział, że ja to ja.
gruby: No, mhm. Więc ty to ty?
chuda: Mhm, no.
AKT II
scena III
chuda: Coś śmierdzi. Czujesz?
gruby: Tak śmierdzi kłamstwo i hipokryzja.
chuda: Ale to ty tak śmierdzisz?
gruby: Nie, ja tylko biegałem.
chuda: Nienawidzę kłamstwa. Nienawidzę hipokryzji.
gruby: A ja nienawidzę brukselki.
AKT II
scena IV
chuda: Chcesz?
gruby: Tak. Ale nie ciebie.
chuda Nie rozumiem.
gruby: To masz pecha.
AKT III
Aktu III nie będzie, bo scenarzysta zachlał, a reżyser od początku miał wyjebane, ale udawał, że nie.
Publiczność klaszcze, cieszy się i nawet rzuca pomidorami. Pani w pierwszym rzędzie krztusi się łzami. Płacze ze śmiechu.
Aktorka grająca chudą w ramach plebiscytu NieznośniŻałośni wygrała komplet zniczy i breloczek do kluczy w kształcie małej trumienki.
poniedziałek, 1 lutego 2010
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Byle grzecznie